On był wychowawcą wielu znakomitych ludzi i piłkarzy

Views: 337

Wkrótce, bo 15 września, minie pięć lat odkąd niespodziewanie z naszego grona odszedł piłkarz, trener, działacz, wychowawca młodzieży i ogromnej rzeszy piłkarzy, nieodżałowany Kazimierz Czesław Lis. Niezwykle miły i sympatyczny człowiek, którego nie można było nie lubić. Dziś krótko (zdecydowanie za krótko) przypominamy sylwetkę Pana Kazimierza, tak cenionego i szanowanego przez grono piłkarskie, ale i zwykłych ludzi człowieka.
Kazimierz Czesław Lis (1943 – 2010)- Mieszkaniec Szczecinka od 1960 roku. Od zawsze interesował się sportem, piłką nożną w szczególności. Ta pasja przerodziła się w zawód, stąd na przedmiot studiów wybrał wychowanie fizyczne i pracował jako nauczyciel tego przedmiotu oraz trener w szczecineckich klubach Lechii, Darzborze i Wielimiu. W całym okresie pracy zawodowej i trenerskiej dał się poznać jako świetny nauczyciel, trener, wychowawca, organizator imprez sportowych, zapalony działacz sportowy. Miał opinię wspaniałego przyjaciela młodzieży. Organizował turnieje szóstek piłkarskich, prowadził rozgrywki o mistrzostwo miasta i powiatu, a także turnieje piłkarskie z okazji Dnia Dziecka. Wszyscy pamiętamy jego imprezy zimowe- rozgrywki halowe, turnusy feryjne w górach, obozy kondycyjne. W opinii zwierzchników możemy przeczytać: „Był niekwestionowanym autorytetem wśród kolegów-nauczycieli wychowania fizycznego, cenionym w mieście i województwie szkoleniowcem”. Jako działacz sportowy był członkiem wydziału Szkolenia KOZPN, wiceprezesem tegoż wydziału, członkiem rady trenerów przy ZZPN, członkiem zarządu ZZPN. Jego lista osiągnięć jako trenera jest ogromna. Tutaj wymienimy tylko te największe i najważniejsze:
– W Pucharze „Przeglądu Sportowego” i Telewizji Polskiej na szczeblu ogólnopolskim z drużyną Technikum Mechanicznego odpowiednio lokaty- II w 1973 r., III w 1975 r., VI w 1979 r.
– W Mistrzostwach Województwa Koszalińskiego z drużyną TM I-miejsce przez 8 kolejnych lat 1972 – 80
– W Halowych Mistrzostwach Województwa Koszalińskiego Szkół Średnich kolejno lokaty II, III, II w latach 1996 – 1999.
– Wielokrotne miejsca w czołówce rywalizacji Koszalińskiej Olimpiady Młodzieży min. I m-ce w 1979, II m-ce w 1985/86.
– Mistrzostwo Województwa juniorów młodszych MKKS Darzbór- 1970 r.
Mistrzostwo Województwa trampkarzy MKKS Darzbór- 1972 r.
-Mistrzostwo Województwa juniorów starszych MKKS Darzbór- 1974 r.
– Mistrzostwo Województwa juniorów starszych i awans do ligi międzywojewódzkiej juniorów MLKS Wielim- 1980 r.
– Mistrzostwo Województwa seniorów MLKS Wielim- 1980 r.
Trener Lis wychował i wyszkolił wielu zawodników i trenerów. Wśród najbardziej znanych piłkarzy, którzy grali nawet w ówczesnych klubach I-ligowych byli min.: Janusz Makowski, Zbigniew Zasiński, Zenon Przybysz, Artur Bugaj, Grzegorz Kwiatkowski, Damian Zieniuk, Bogdan Chwistek, Zygmunt Chodor, Robert i Dariusz Sołonowicz, Ireneusz Bzowy, Grzegorz Kubiak, Dariusz Bartolewski, Daniel Gut, Jerzy Kuźmiński, Stanisław Stachelczyk, Zbigniew Stankiewicz. Janusz Leszko, Janusz Berger, Mirosław Macki, Roman Aleksandrowicz, Zbigniew Kowalczyk. Doczekał się również następców na stanowisku trenera, którzy byli jego uczniami w szkole czy też zawodnikami w klubach. Tutaj wymienić można: Krzysztofa Siemaszko, Janusza Leszko, Mirosława Kowalczyka, Tadeusza Dattę, Dariusza Brambora, Marka Kosickiego, Grzegorza Kwiatkowskiego, Rafała Stasika, Mirosława Małeckiego, Wiesława Ćwirko, czy najmłodszego w tym gronie Michała Ponichterę.
Za swoją działalność Kazimierz Czesław Lis był wielokrotnie nagradzany. Dostał min.: Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Nagrody Ministra III stopnia, Złotą Odznakę Sportową, Złotą Honorową Odznakę Za Zasługi w Sporcie Szkolnym, Złotą Odznakę Honorową PZPN, Medal 75-lecia PZPN, Srebrną Odznakę Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej, Złotą Odznakę Honorową KOZPN.
Wymieniliśmy tu tylko nieliczne z jego wielu sukcesów i osiągnięć. Do ostatnich dni swojego życia pracował w swojej ukochanej szkole jaką jest obecny Zespół Szkół nr 5. To tutaj przez całe lata budował swój warsztat nauczyciela i szkoleniowca, gdzie również mimo skromnych środków starał się unowocześniać szkolną bazę sportową. Pamiętamy Go jako wielkiego przyjaciela młodzieży, trenera Fair Play, lojalnego kolegę, doskonałego nauczyciela, skromnego i niezwykle pracowitego. Ci, którzy Go znali, nadal nie mogą się nadziwić, że w jednym, za krótkim jak w jego wypadku życiu, można dokonać tak wiele. (ZetPe).